Iły dzielą się na dwie klasy: gliny szczątkowe, występujące w miejscu pochodzenia, i gliny transportowane, znane również jako gliny osadowe, usunięte z miejsca pochodzenia przez czynnik erozji i osadzone w nowym i prawdopodobnie odległym miejscu. Pozostałe gliny powstają najczęściej w wyniku wietrzenia powierzchniowego, które powoduje powstawanie gliny na trzy sposoby: poprzez chemiczny rozkład skał, takich jak granit, zawierających krzemionkę i tlenek glinu; poprzez rozpuszczanie skał, takich jak wapień, zawierających zanieczyszczenia ilaste, które, jako nierozpuszczalne, odkładają się w postaci gliny; oraz poprzez rozpad i rozpuszczanie łupków. Jednym z najczęstszych procesów tworzenia gliny jest rozkład chemiczny skalenia.
Glinka składa się z arkusza połączonych ze sobą krzemianów połączonych z drugim podobnym do arkusza zgrupowaniem atomów metali, tlenu i hydroksylu, tworząc dwuwarstwowy minerał, taki jak kaolinit. Czasami ta druga struktura arkuszowa jest umieszczona pomiędzy dwoma arkuszami krzemionkowymi, tworząc minerał trójwarstwowy, taki jak wermikulit. W procesie litifikacji zbite warstwy ilaste mogą przekształcić się w łupki. Pod wpływem intensywnego ciepła i ciśnienia, które mogą rozwijać się w warstwach, łupki mogą ulec metamorfozie w łupki.
- Wstęp
- Właściwości i klasyfikacja
- Formacja
- Zastosowania
- Glina jako gleba
- Bibliografia
.